زمان مطالعه: < 1 دقیقه و قال علیه السلام اعْجَبُوا لِهَذَا الْإِنْسَانِ یَنْظُرُ بِشَحْمٍ، وَیَتَکَلَّمُ بِلَحْمٍ، وَیَسْمَعُ بِعَظْمٍ، وَیَتَنَفَّسُ مِنْ خَرْمٍ. امام علیه السلام فرمود: از این انسان تعجب کنید که با یک قطعه پیه مى‏بیند، با قطعه گوشتى سخن مى‏گوید با استخوانى مى‏شنود و از شکافى تنفس مى‏کند!(1) 1) سند گفتار حکیمانه:نویسنده مصادر نهج‏البلاغه از ابن سمعون که واعظ معروفى بود (وفات او سنه

زمان مطالعه: 6 دقیقه امام علیه السلام در این بخش از سخنان حکمت‏آمیز خود اشارات لطیفى به عظمت آفرینش انسان و تدبیر عظیم خالق بشر مى‏کند و مخصوصاً بر این معنا تکیه دارد که یکى از ویژگى‏هاى خلقت خداوند قادر توانا این بوده که با وسایل کوچکى مسائل مهمى را ایجاد کرده و مى‏کند. در اینجا به چهار قسمت از این شگفتى‏هاى آفرینش اشاره

زمان مطالعه: < 1 دقیقه و قال علیه السلام إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْیَا عَلَى أَحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَیْرِهِ، وَإِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ. امام علیه السلام فرمود: هنگامى که دنیا به کسى روى آورد نیکى‏هاى دیگران را به او عاریت مى‏دهد و هنگامى که دنیا به کسى پشت کند نیکى‏هاى خودش را نیز از او مى‏گیرد.(1) 1) سند گفتار حکیمانه:صاحب کتاب مصادر نهج‏البلاغه از «مسعودى»

زمان مطالعه: 2 دقیقه امام در این کلام عبرت‏آموز به دگرگونى حال مردم در برابر کسانى که دنیا به آنها روى مى‏کند یا پشت مى‏نماید اشاره کرده مى‏فرماید: «هنگامى که دنیا به کسى روى آورد نیکى‏هاى دیگران را به او عاریت مى‏دهد و هنگامى که دنیا به کسى پشت کند نیکى‏هاى خودش را نیز از او سلب مى‏نماید»؛(إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْیَا عَلَى أَحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ

زمان مطالعه: < 1 دقیقه و قال علیه‏السلام خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَکَوْا عَلَیْکُمْ، وَإِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَیْکُمْ. امام علیه السلام فرمود: آن‏گونه با مردم معاشرت کنید که اگر بمیرید بر مرگ شما اشک بریزند و اگر زنده بمانید به شما عشق ورزند.(1) 1) سند گفتار حکیمانه:مرحوم صدوق پیش از سیّد رضى این حکمت را ضمن وصیتى که امام امیرالمؤمنین على علیه السلام

زمان مطالعه: 2 دقیقه مى‏دانیم اسلام دینى اجتماعى است و آیات قرآن و روایات اسلامى به‏طور گسترده از معاشرت خوب با مردم سخن گفته است و روایات متواترى در این باره در منابع حدیث وارد شده. کلام امام علیه السلام در اینجا نیز ناظر به همین معناست مى‏فرماید: «آن‏گونه با مردم معاشرت کنید که اگر بمیرید بر مرگ شما اشک ریزند و اگر زنده