و قال علیهالسلام
کَمْ مِنْ صَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ صِیَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَالظَّمَأُ، وَکَمْ مِنْ قَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ قِیَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَالْعَنَاءُ، حَبَّذَا نَوْمُ الْأَکْیَاسِ وَإِفْطَارُهُمْ.
امام علیه السلام فرمود:
چه بسیار روزهدارانى که از روزه خود جز گرسنگى و تشنگى بهرهاى نمىبرند و چه بسیار شبزندهدارانى که از قیام شبانه خود جز بىخوابى و خستگىثمرهاى نمىگیرند. آفرین بر خواب هوشمندان و افطارشان!(1)
1) سند گفتار حکیمانه:مرحوم خطیب در کتاب مصادر در ذیل این کلام حکیمانه مىگوید: بخش اول این کلام از یک حدیث نبوى برگرفته شده که ابونعیم اصفهانى آن را در کتاب تاریخ اصفهان در شرح حال احنف بن حکیم نقل کرده است و همچنین ابوطالب مکى در کتاب قوت القلوب و هر دو پیش از سیّد رضى مىزیستهاند، بنابراین امیرمؤمنان على علیه السلام از حدیث پیامبر بهره گرفته و آن را با جمله «حَبَّذا نَوْمُ الْأکْیاسِ وَإفْطارُهُمْ» کاملتر ساخته است. (مصادر نهجالبلاغه، ج 4، ص 124).
