و قال علیهالسلام
نَفَسُ الْمَرْءِ خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ.
امام علیه السلام فرمود:
نفسهاى انسان گامهاى او به سوى پایان زندگى و مرگ است.(1)
1) سند گفتار حکیمانه:صاحب کتاب مصادر مىنویسد: از کسانى که بعد از سیّد رضى آن را نقل کردهاند صاحب غررالحکم است در حالى که او در مقدمه کتابش مىگوید: «من سندهاى این روایات را براى اختصار حذف کردهام» و این نشان مىدهد که آنچه را مرحوم آمدى در کتاب غررالحکم آورده از منابعى به صورت مسند به دست او رسیده بوده که اسنادش را براى اینکه حجم کتاب زیاد نشود حذف کرده است و اگر او آن را از نهجالبلاغه گرفته بود نیازى به بیان حذف اسناد نبود سپس مىافزاید: بسیارى از فصحاى عرب مانند ابن مقفع و ابن نباته و امثال آنها که از یکه تازان میدان بلاغت و از قهرمانان بیاناند مطالب زیادى از کلمات على علیه السلام بر گرفتهاند و اگر در سخنان ابن المعتز این جمله دیده مىشود به یقین از کلام امام گرفته است؛ ولى با توجه به اینکه جمعى به جاى «نَفْسُ الْمَرْءِ» «أنْفاسُ الْمَرْءِ» نقل کرده اند نشان مىدهد منابع آنها غیر از کلام سیّد رضى بوده است. (مصادر نهجالبلاغه، ج 4، ص 57).