و قال علیهالسلام
مِنْ کَفَّارَاتِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ إِغَاثَةُ الْمَلْهُوفِ، وَالتَّنْفِیسُ عَنِ الْمَکْرُوبِ.
امام علیه السلام فرمود:
از جمله کفارههاى گناهان بزرگ، به فریاد بیچاره و مظلوم رسیدن و تسلّى دادن به افراد غمگین است.(1)
1) سند گفتار حکیمانه:نویسنده کتاب مصادر نهجالبلاغه مىگوید: این سخن حکمتآمیز را أبو حیان توحیدى که پیش از سیّد رضى مىزیسته در البصائر و الذخائر و بعد از سیّد رضى، قاضى قضاعى در دستور معالم الحکم، سبط ابن جوزى در تذکرة الخواص آورده است. با توجه به اینکه ابن جوزى در کتاب خود تصریح مىکند این کلمات را که با سندهاى معتبرى نزد من ثابت شده در کتاب خود آوردهام، نشان مىدهد آن را از منبع دیگرى گرفته است. (مصادر نهجالبلاغه، ج 4، ص 24).در کتاب تمام نهجالبلاغه نیز این جملههاى حکمتآمیز در ضمن خطبهاى معروف به «خطبة الوسیلة» آمده است. (تمام نهجالبلاغه، ص 158).
