زمان مطالعه: < 1 دقیقه
ابو عبد اللّه محمد بن عمر واقدى که از اجلّه علماى شیعه و از اهالى شهر مدینه منوّره بوده و در سال دویست و هفت هجرى در دار السلام بغداد زندگى را بدرود گفته نامه زیر را در کتاب «الجمل» نقل نموده.
از بنده خدا على امیر المؤمنین به معاویه پسر ابو سفیان.
اما بعد، از معذور بودن من در باره کار خویشاوندتان عثمان آگاهى، و سبب اعراض مرا در زمینه عدم تعرض مخالفان به او نیز بخوبى مىدانى، و دیدى که سرانجام آنچه مىباید بشود شد، و هیچ قدرتى نتوانست جلو آن را بگیرد. ماجرائى است که گفتنش به درازا مىکشد، و سخن در اطرافش زیاد است. بهر حال گذشتهها گذشت، و خلافت به ما روى آورد، و ما هم ناگزیر آن را پذیرفتیم. اینک خودت و کسانى که نزدت هستند بیعت کن، و با هیئتى از یاران و دوستانت بسوى من بیا.
