بیعت با قلب ها و زبان ها

از آنجا که بیعت گرفتن از آن فرد فرد آن جمعیت انبوه مشکل بود، و از طرفی امکان داشت افرادی به بهانه های مختلف از بیعت شانه خالی کنند و حضور نیابند، لذا حضرت در اواخر سخنرانی فرمودند: ای مردم، چون جمعیت شما بیش از آن است که با دست من در زمان واحد بیعت کنید، پس همگی قبلاً این سخنی را که من می گویم به قصد بیعت تکرار کنید و بگویید:

«ما فرمان تو از جانب خداوند را- که درباره ی علی بن ابی طالب و امامان از فرزندانش به ما رساندی- اطاعت می کنیم و به آن راضی هستیم، و با قلب و جان و زبان و دستمان با تو بر این ادعا بیعت می کنیم… عهد و پیمان در این باره برای آنان از ما- از قلب ها و جان ها و زبان ها و ضمایر و دستانمان- گرفته شد. هرکس توانست با دستش، و گرنه با زبانش بدان اقرار می نماید».