رودلف ژایگر آلمانی میگوید:در صدر اسلام علی بن ابیطالب (ع) یکی از دانشمندان معدود اسلام بود و علی (ع) را در کشورهای خارج به خصوص در ایران خوب میشناختند در صورتیکه مردی جوان به شمار میآمد و کمتر اتفاق میافتاد که یک دانشمند جوان بتواند در خارج از زادگاه خود معروفیت و احترام پیدا کند.
یکی از علل ارادت ایرانیان به علی (ع) معروفیت و احترامیاست که وی به عنوان یک دانشمند در ایران داشت.
به همین جهت قبل از سقوط مدائن دانشگاه جندی شاپور (واقع در خوزستان امروزی) از علی (ع) دعوت کرد که برای تدریس به آنجا برود و علی (ع) هم میخواست عازم ایران شود ولی جنگ عرب و ایران پیش آمد و علی (ع) فسخ عزیمت کرد.
ای که هستی به همه خلق امیر
نظر مرحمتی کن به فقیر
ای که در بارگه قدس نبی
هم مشیری و دبیری و وزیر
مهر از شرم رخت گشته خجل
ماه پیش تو سر افکنده به زیر
به چنان وصف تو گویم که خدا
کرده وصف تو به قرآن تفسیر
چه کسی غیر تو ای آیت حق
بدهد آگهی از سرّ ضمیر
چه کسی جز تو سه شب داده غذا
به یتیم و به فقیر و به اسیر
