فقال علیهالسلام
وَسَمِعَ علیه السلام رَجُلًا مِنَ الْحَرُورِیَّةِ یَتَهَجَّدُ وَیَقْرَأُ.
نَوْمٌ عَلَى یَقِینٍ خَیْرٌ مِنْ صَلَاةٍ فِی شَکٍّ.
امام علیه السلام صداى یکى از خوارج را شنید که مشغول به عبادت شبانه است و قرآن تلاوت مىکند، فرمود: خواب توأم با یقین و ایمان، بهتر از نمازى است که همراه با شک باشد!(1)
1) سند گفتار حکیمانه:در مصادر نهجالبلاغه منابعى پیش از مرحوم سیّد رضى درباره این سخن حکمتآمیز نقل نشده است؛ ولى آن را از مجمع الامثال میدانى نقل کرده که بعد از سیّد رضى مىزیسته و افزوده است که ما بارها گفتهایم: احادیثى که در مجمع الامثال آمده غالباً از کتابهایى است که مدت زیادى قبل از نهجالبلاغه تألیف یافته است همچنین آن را از کتاب مطالب السؤول محمّد بن طلحه شافعى و تنبیه الخاطر مالکى و غررالحکم آمدى و تذکرة الخواص سبط بن جوزى نقل مىکند و از آنجا که در تذکرة الخواص تصریح مىکند که این حدیث را «ابن عباس» از امیر مؤمنان علیه السلام نقل کرده در حالى که سیّد رضى نامى از «ابن عباس» نبرده، نتیجه گرفته است که منبع دیگرى در اختیار «ابن جوزى» بوده به خصوص اینکه به جاى کلمه «فى» (نَوْمٌ فى یَقینٍ) «على» ذکر شده است. (مصادر نهجالبلاغه، ج 4، ص 91).
