و قال علیهالسلام
أُوصِیکُمْ بِخَمْسٍ لَوْ ضَرَبْتُمْ إِلَیْهَا آبَاطَ الْإِبِلِ لَکَانَتْ لِذَلِکَ أَهْلًا: لَایَرْجُوَنَّ أَحَدٌ مِنْکُمْ إِلَّا رَبَّهُ، وَلَا یَخَافَنَّ إِلَّا ذَنْبَهُ، وَلَا یَسْتَحِیَنَّ أَحَدٌ مِنْکُمْ إِذَا سُئِلَ عَمَّا لَایَعْلَمُأَنْ یَقُولَ: لَاأَعْلَمُ، وَلَا یَسْتَحِیَنَّ أَحَدٌ إِذَا لَمْ یَعْلَمِ الشَّیْءَ أَنْ یَتَعَلَّمَهُ، وَعَلَیْکُمْبِالصَّبْرِ، فَإِنَّ الصَّبْرَ، مِنَ الْإِیمَانِ کَالرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ، وَلَا خَیْرَ فِی جَسَدٍ لَا رَأْسَ مَعَهُ، وَلَا فِی إِیمَانٍ لَاصَبْرَ مَعَهُ.
امام علیه السلام فرمود:
شما را به پنج چیز سفارش مىکنم که اگر براى تحصیل آن شتران راهوار را به سرعت حرکت دهید (و همه جا را براى بهدست آوردن آن گردش کنید) سزاوار است:
هیچ یک از شما جز به پرورگارش امیدوار نباشد (و دل نبندد).
هیچ کس جز از گناه خود نترسد.
هیچ کس از شما اگر چیزى را از او پرسیدند که نمىداند حیا نکند و (صریحاً) بگوید: نمىدانم. و اگر کسى از شما چیزى را نمىدانست از فرا گرفتن آن خجالت نکشد.
بر شما باد که صبر و استقامت پیشه کنید، زیرا صبر و استقامت در برابر ایمان همچون سر است در برابر تن. تن بى سر فایدهاى ندارد همچنین ایمان بدون صبر و استقامت.(1)
1) سند گفتار حکیمانه:در مصادر نهجالبلاغه، درباره اسناد این کلام گهربار آمده است: این کلام از روایات متواتره است که از آن حضرت نقل شده سپس به گروهى از کسانى که از قبل از سیّد رضى آن را نقل کردهاند اشاره کرده و نه منبع معروف را ذکر مىکند از جمله صحیفة الامام الرضا علیه السلام و ابن قتیبه در عیون الاخبار و جاحظ در البیان والتبیین و صدوق در خصال و بعد از مرحوم سیّد رضى نیز از گروه کثیر دیگرى که یازده مورد آن را ذکر کرده است نقل مىکند از جمله خوارزمى در مناقب و فتّال نیشابورى در روضة الواعظین و سبط بن جوزى در تذکرة الخواص و ابن عساکر در تاریخ مدینة دمشق و سیوطى در تاریخ الخلفاء. (مصادر نهجالبلاغه، ج 4، ص 79 و 80).
