زمان مطالعه: < 1 دقیقه
و قال علیهالسلام
إِذَا حُیِّیتَ بِتَحِیَّةٍ فَحَیِّ بِأَحْسَنَ مِنْهَا، وَإِذَا أُسْدِیَتْ إِلَیْکَ یَدٌ فَکَافِئْهَا بِمَا یُرْبِی عَلَیْهَا، وَالْفَضْلُ مَعَ ذَلِکَ لِلْبَادِی.
امام علیه السلام مىفرماید:
هنگامى که به تو تحیتى گویند به صورتى بهتر پاسخ گوى و هرگاه هدیهاى براى تو فرستند آن را به صورت افزونتر پاداش ده.با این حال فضیلت از آن آغازگر است.(1)
1) سند گفتار حکیمانه:در کتاب مصادر آمده است که صدر این کلام حکمت آمیز از آیه قرآن (85 سوره نساء) گرفته شده و ذیل آن در جزء ششم نهایة الارب نویرى به شکل دیگرى آمده است که نشان مىدهد منبع دیگرى به جز نهجالبلاغه در اختیار داشته است.
