و قال علیهالسلام
بِکَثْرَةِ الصَّمْتِ تَکُونُ الْهَیْبَةُ، وَبِالنَّصَفَةِ یَکْثُرُ الْمُوَاصِلُونَ وَبِالْإِفْضَالِ تَعْظُمُ الْأَقْدَارُ، وَبِالتَّوَاضُعِ تَتِمُّ النِّعْمَةُ، وَبِاحْتِمَالِ الْمُؤَنِ یَجِبُ السُّؤْدُدُ، وَبِالسِّیرَةِ الْعَادِلَةِ یُقْهَرُ الْمُنَاوِئُ، وَبِالْحِلْمِ عَنِ السَّفِیهِ تَکْثُرُ الْأَنْصَارُ عَلَیْهِ.
امام علیه السلام فرمود:
کثرت سکوت، سبب ابهت و بزرگى است و انصاف مایه فزونى دوستان است و با بذل و بخشش قدر انسانها بالا مىرود و با تواضع نعمت (الهى) کامل مىگردد و با پذیرش هزینهها (و رنجها و مشکلات) عظمت و سرورى حاصل مىگردد، با روش عادلانه، دشمن، مقهور و مغلوب مىشود و با حلم و بردبارى در برابر سفیهان، یاوران انسان بر ضد آنها فزونى مىیابند.(1)
1) سند گفتار حکیمانه:نویسنده کتاب مصادر مىگوید: این گفتار حکیمانه ترکیبى از گوهرهاى گرانبهایى است که در کتب مختلف پخش شده و در روایت سید رضى یکجا آمده است از جمله آن کتب عیون الاخبار ابن قتیبه، عقد الفرید ابن عبد ربه، ربیع الابرار زمخشرى، ریاض الاخیار ابن قاسم، مطالب السؤول ابن طلحه شافعى، غررالحکم آمدى و سراج الملوک طرطوشى است و قابل توجه اینکه عبارات آنها در پارهاى از موارد با سید رضى متفاوت است. (مصادر نهجالبلاغه، ج 4، ص 178).
