و قال علیهالسلام
قُرِنَتِ الْهَیْبَةُ بِالْخَیْبَةِ وَالْحَیَاءُ، بِالْحِرْمَانِ، وَالْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ، فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَیْرِ.
امام علیه السلام فرمود:
ترس (نابجا) با ناامیدى مقرون است و کمرویى با محرومیت همراه، فرصتها همچون ابر در گذرند؛ ازاینرو، فرصتهاى نیک را غنیمت بشمارید(و پیش از آنکه از دست برود، از آن استفاده کنید).(1)
1) سند گفتار حکیمانه:جمعى از دانشمندان اسلامى این حدیث را پیش از سیّد رضى در کتابهاى خود آوردهاند از جمله ابن عبد ربه (متوفاى 328) در عقد الفرید و ابن قتیبه (متوفاى 276) در عیون الاخبار و ابن شعبه (متوفاى 332) در تحف العقول البته با تفاوتى. (مصادر نهجالبلاغه، ج 4، ص 21).در کتاب تمام نهجالبلاغه این جملههاى حکمتآمیز را در ضمن خطبهاى معروف به خطبة الوسیلة با تفاوتهایى نقل کرده است که با این جمله شروع مىشود «الْحَمْدُ للَّهِ الَّذی مَنَعَ الأَوْهَامَ أَنْ تَنَالَ وُجُودَه». (تمام نهجالبلاغه، ص 154).
