زمان مطالعه: < 1 دقیقه
فؤاد جرداق مسیحی میگوید:
هر گاه دشواری های زندگی به من رو میآورد و از رنج روزگار آزرده میشوم به آستان علی (ع) از اندوه خود پناه میبرم زیرا او پناهگاه هر ماتمی است، او بر ستمکاران همچون رعد و برشکست خوردگان یاوری دلسوز و مشفق است.
ز شهر کوفه به گوشم رسد نوای علی
غریو غربت و آوای گریههای علی
سکوت مطلق و شبهای کوفه میدانند
که چاه بود و غم و اشک و های های علی
برو به کوفه و ده گوش دل به ظلمت شب
ز چاه ها بشنو، بانگ ربّنای علی
زخطبههای علی، دل به لرزه میافتد
بلیغتر ز علی کیست، جز خدای علی
ولیّ اعظم حق را ستمگران کشتند
مگر چه بود بجز عدل، مدّعای علی
به تیغ غیرت او زنده شد شریعت حق
که شرط دین محمد، بود ولای علی
