محمد بن ابیبکر از اینکه امام -علیه‌السلام- او را از فرمانداری مصر معزول داشته
و مالک را به جای او نصب کرده بود دلتنگ بود. چون خبر دلتنگی او به امام رسید، در طی نامهای، پس از اعلام خبر شهادت مالک، از فرزند ابوبکر دلجویی کرد و به او چنین نوشت:
به من گزارش شده است که از اعزام اشتر به سوی مصر رنجش خاطر پیدا کردهای، ولی من این کار را نه به این جهت انجام دادهام که تو در انجام مأموریت مسامحه کردهای. و من اگر تو را از فرمانداری مصر معزول میدارم، در عوض والی جایی قرار میدهم که ادارهی آن چندان مؤونه نخواهد و حکومت آنجا برای تو جالبتر باشد. شخصی را که برای فرمانروایی مصر برگزیده بودم نسبت به ما خیرخواه و نسبت به دشمنان سختگیر بود. خدا او را رحمت کند که دوران زندگی خود را سپری کرد و مرگ را ملاقات نمود در حالی که ما از او راضی بودیم. خداوند نیز از او راضی گردد و پاداش او را مضاعف سازد. اکنون بر تو لازم است که برای پیکار با دشمن، سپاه خود را به بیرون از شهر منتقل کنی و در آنجا اردو بزنی و با بصیرت کار را دنبال کنی و برای جنگ کمر همت بندی. مردم را به سوی خدا دعوت کن و از او استعانت بجوی که او در امور مهم تو را کفایت میکند و در شداید تو را یاری میرساند.(1)
1) الغارات، ج 1، ص 268.
