عید غدیر «عید اللَّه اکبر» و روز عیدِ اهل بیت علیهم السلام و بالاترین عید امت اسلام است. به همین جهت تأکید خاصی از ائمه علیهم السلام بر جشن و اظهار سرور و شادی در این روز وارد شده است.
خداوند هیچ پیامبری را نفرستاده مگر اینکه این روز را عید گرفته و حرمت آن را نگه داشته؛ و به جانشین خود وصیت کرده که این روز را عید بگیرد. همه ی ملائکه نیز غدیر را در آسمان ها جشن می گیرند و در این روز «نثار فاطمه علیهاالسلام» را به یکدیگر هدیه می دهند.
عید گرفتنِ روز «غدیر» از همان سال حجة الوداع و در همان بیابان غدیر پس از اتمام خطبه ی پیامبر صلی الله علیه و اله آغاز شد. در طول سه روز توقف در «غدیر خم» مراسمی بر پا شد و حضرت شخصاً از مردم خواستند که به ایشان تبریک بگویند؛ و این را هیچ یک از پیروزی ها نفرموده بودند.
اولین تبریک ها را مردم به خود پیامبر صلی الله علیه و اله و امیرالمؤمنین علیه السلام عرض کردند و به همین مناسبت در آن ایام شعر سروده شد.
این سنت حَسَنه در فراز و نشیب تاریخ اسلام ادامه یافته و به صورت یک سیره ی مستمر و مؤکد مورد توجه عام و خاص بوده و هرگز ترک نشده است. در جوامع شیعی- به پیروی از معصومین علیهم السلام- این عید از عید فطر و قربان مهم تر تلقی شده و به طور مفصل تری جشن گرفته می شود.
امام رضا علیه السلام فرمود: در این روز به یکدیگر تهنیت و تبریک بگویید، و هرگاه برادر مؤمن خود را ملاقات کردید چنین بگویید:
«الْحَمْدُ للّهِ الَّذی جَعَلَنا مِنَ الْمُتَمَسِّکینَ بِوِلایَةِ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلَیْهِ السَّلامُ».
«سپاس خدایی را که ما را از متمسکین به ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام قرار داد».
دعاها و زیارات مختصر و مفصلی برای روز غدیر وارد شده که خواندن آنها نوعی عهد و پیمان با خدا و رسول و ائمه علیهم السلام در مورد ولایت است و می توان به عنوان «تجدید بیعت» از آن یاد کرد.
مضامین والای این دعاها، در قالب شکرگذاری نعمت ولایت و مروری در عقاید شیعه است که می توان آنها را تحت سه عنوانِ «ولایت»، «برائت» و «تبرک به روز غدیر» خلاصه کرد.
پیشنهاد می شود در جشن های عید غدیر شرح مفصل واقعه و متن سخنرانی حضرت برای مردم بیان شود. مطالعه و نگهداری یک نسخه از خطبه ی غدیر در خانه ها، به عنوان گامی کوچک در راه تبلیغ پیامِ غدیر بر همه ی ما لازم است. این انجام وظیفه، اطاعت از دستور اکید پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و تجدید بیعت با صاحبان ولایت مطلقه ی الهیه، پیامبر و امیرالمؤمنین و حضرت زهرا و ائمه ی معصومین علیهم السلام خواهد بود.
1) الغدیر: ج 1 ص 283. الغدیر فی الاسلام: ص 209. عوالم: ج 15 / 3 ص 208، 211، 214، 215، 220- 223.
