طلاق

آقا امام باقر(ع) همسری اختیار می‏کند و آن زن خیلی مورد علاقه ایشان واقع می‏شود.

اما در یک جریانی متوجه می‏شود که این زن سنّی (ناصبیه) است. یعنی با آقا علی (ع) دشمنی می‏ورزد و بغض آن حضرت را در دل می‏پروراند.

امام (ع) او را طلاق داد.

از امام پرسیدند تو که او را دوست داشتی چرا طلاقش دادی؟

فرمود: نخواستم قطعه آتشی از آتش های جهنم در کنارم باشد.

علی ای فروغ هستی تو چه مظهری خدا را

که زند شکوه ذاتت ره عقل پا به جا را

تو امام اولینی تو امید واپسینی

که تو آیت مبینی جلوات کبریا را

من اگر خداپرستم به ره تو پای بستم

به خدا که از تو جستم ره طاعت خدا را

به مقام دلنوازی چو ید کرم فرازی

به جهان فسانه سازی همه بخشش و عطا را

همه مظهر عجایب همه منبع غرایب

همه دافع مصائب دل زار مبتدلا را