در چینش موضوعات، و فیشهای گوناگون به دست آمده از یک موضوع انتخابی، باید روش صحیح سازماندهی را به شرح زیر رعایت نمود:
الف- ابتداء تعریف و ستایش مطرح شوند.
ب- ره آورد و آثار ارزشمند ارائه گردند.
ج- علل و عوامل ارزشها شناسانده شوند.
پس از تعریف و ارزیابی دنیا، باید به خطرات و هشدارهای لازم پرداخت مانند:
الف- نکوهش از دنیا
ب- ره آورد شوم دنیازدگی
ج- علل دنیازدگی
د- راههای مقابله با دنیازدگی
به نمونهها توجه فرمائید.
اول- تعریف دنیا
1. ستایش از دنیا حکمت 131 / 1
2. ضرورت دنیا دوستی حکمت 303
3. نهی از ترک دنیا خطبهی 209 / 3
4. نعمتهای دنیا خطبهی 23 / 5
5. دنیای حلال خطبه 209 / 3
6. دنیا خوب پرهیزگاران خطبهی 190 / 12 و 13
7. دنیا محل أعمال پسندیده خطبهی 42 / 3
8. ضرورت بهر برداری از نعمتهای دنیا خطبهی 209 / 3 و حکمت 131 / 1 و حکمت 390 / 1
9. دنیا را سرزنش و نکوهش نکنید حکمت 131 / 1
دوم- ره آورد دنیا دوستی
1- جمع آوری توشهی آخرت خطبهی 45 / 3 و خطبهی 203 / 1
2- خود سازی و آمادگی خطبهی 190 / 13
3- آزمایش شدن نامهی 59 / 3
4- عبرت گرفتن نامهی 41 / 2 و خطبهی 157 / 2 و خطبهی 85 / 3
5- محل تحقق أعمال پسندیده خطبهی 42 / 3 و خطبهی 64 / 1
6- برخورداری از نعمتهای الهی. خطبهی 209 / 3 و حکمت 131 / 1
سوم- علل و عوامل ستایش از دنیا
(به ره آورد دنیا دوستی مراجعه شود)
در رابطه با نکوهش از دنیا، توجه به موارد زیر ضروری است
اول- نکوهش از دنیا
1. نکوهش از دنیا گرائی خطبهی 203 / 1 و خطبهی 208 / 2
2. بیوفائی دنیا حکمت 9 و حکمت 51
3. فنا پذیری دنیا خطبهی 111 / 2 و خطبهی 114 / 7
4. زشتی دنیا حکمت 236
5. بیاعتباری دنیا حکمت 286
دوم- ره آورد شوم دنیا پرستی
1. فریبندگی دنیا خطبهی 111 / 8.
2. تلخیهای فراوان حکمت 251.
3. ذلت و خواری خطبهی 32 / 5.
4. غرور و خودباختگی خطبهی 111 / 2 و خطبه 113 / 1 و حکمت 415.
5. زهرآگین بودن دنیا حکمت 119.
6. خطرات فراوان دنیا خطبهی 83 / 7.
7. آلودگی به گناهان حکمت 385.
سوم- علل نکوهش از دنیا
1. فریبندگی دنیا خطبهی 83 / 7.
2. مغرور کننده است خطبهی 111 / 2 و حکمت 415.
3. ضرر و زیان میرساند حکمت 415.
4. بیوفائی دنیا حکمت 9 و حکمت 51 و خطبهی 160 / 13.
5. زوال پذیری دنیا خطبهی 114 / 7 و خطبهی 83 / 7 و حکمت 380.
چهارم- راههای مقابله با دنیازدگی
1. اصالت ندادن به دنیا خطبهی 32 / 11 و خطبهی 109 / 35 و حکمت 391.
2. عمل گرائی خطبهی 64 / 1 و خطبهی 86 / 2 و خطبهی 83 / 20.
3. آخرت گرائی خطبهی 64 / 1 و خطبهی 83 / 13 و خطبهی 191 / 10.
4. به یاد مرگ بودن خطبهی 64 / 2 و خطبهی 204 / 1.
5. پند پذیری و عبرت آموختن خطبهی 85 / 3 و خطبه 191 / 10 و 11.
6. مغرور شدن خطبهی 89 / 8 و خطبه 111 / 2.
7. یاد خدا خطبهی 99 / 10.
8. خود سازی خطبه 183 / 14.
مرحله نهائی نتیجه گیری
هر پژوهنده‌ی تلاشگری پس از سپری نمودن مراحل تحقیق یاد شده، و مطالعهی تمام اظهار نظرهای امام (ع) و کشف و استخراج جوانب گوناگون کلمات آن حضرت، با واقع بینی و حق گرائی، نتائج جامعی را میتواند به جوامع بشری تقدیم نماید که:
اول- دنیا، خلق خداست و باید مورد ستایش قرار گیرد.
دوم- دنیای حلال پسندیده است.
سوم- دنیای حرام نکوهش شده و باید از آن پرهیز نمود.
چهارم- دنیا دوستی یک امر فطری بشر است.
پنجم- از دنیا پرستی باید پرهیز داشت.
