جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

به عبد اللّه بن عبّاس (2)

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

اما بعد، گاهى آدم از دسترسى به چیزى که برایش مقدّر نبوده است خشنود مى‏شود، و در باره آرزوئى که دارد و به آن نمى‏رسد به غم و اندوه فرو مى‏رود. پس مبادا کامیابى بیجا و یا خشمگیرى ناروا بهترین مایه دلخوشیت در دنیا گردد، بلکه بکوش با فرو نشاندن آتش باطلى و زنده کردن حقّى خرسندى را دریابى. چه خوب است که به آنچه از پیش گسیل داشته‏اى بشادى بپردازى و لذت ببرى، و براى کارهائى که نکرده‏اى و آنها را جا گذاشته‏اى افسوس بخورى، و نگرانیت پیرامون سرنوشتت پس از مرگت باشد.