آزاد کردن اسرا

چون کار نگارش و امضا و ابلاغ صحیفه به پایان رسید، امیر مؤمنان -علیه‌السلام- کلیه‏ی اسیران دشمن را به طور یکجانبه آزاد کرد. در حالی که پیش از آزاد سازی اسیران شامی، عمرو عاص اصرار می‏ورزید که معاویه اسیران سپاه امام -علیه‌السلام- را اعدام کند. وقتی معاویه کار بزرگوارانه‏ی امام را دید سخت به خود لرزید و به فرزند عاص گفت: اگر ما اسیران را می‏کشتیم در میان دوست و دشمن رسوا می‏شدیم.

روش امام -علیه‌السلام- با اسیران دشمن در هنگام نبرد به صورتی دیگر بود اگر فردی اسیر می‏شد او را آزاد می‏ساخت مگر اینکه کسی را کشته باشد که در این صورت به عنوان قصاص کشته می‏شد. و اگر اسیر آزاد شده‏ای برای بار دوم اسیر می‏گشت بدون چون و چرا اعدام می‏شد، چه بازگشت او به سپاه دشمن از نیت پلید او حکایت می‏کرد.(1)

1) وقعه‏ی صفین، ص 518.